Lotus Çiçeği Nedir?
Lotus çiçeği, Asya’nın birçok bölgesinde yetişen su bitkisi olan bir çiçektir.
Lotus çiçeği, Hint geleneğinde ve Budizm’de önemli bir semboldür. Çiçek, güzellik, saflık, cesaret, sadakat ve aydınlanma gibi özelliklerin sembolü olarak kabul edilir. Çiçek, aynı zamanda Asya mutfağındaki önemli bir bileşendir ve tıbbi amaçlar için kullanılır.
Asya’daki birçok kültürde önemli bir sembol olarak kabul edilir. Hinduizm ve Budizm’de özellikle önemlidir. Budist kültüründe, lotus çiçeği Aydınlanma’yı simgeler. Lotus çiçeği, doğal olarak çamurda büyüyen bir bitki olarak kabul edilir, ancak her zaman saf ve temiz kalır. Bu nedenle, Aydınlanma yolculuğunda insanlar için önemli bir sembol haline gelir.
Çiçek, doğal olarak kirlenmeye ve kirletici faktörlere karşı dirençlidir. Su yüzeyinin üstünde büyürken, yaprakları su damlacıklarını tutar ve suyun üzerinde gözükür. Bu özellikleri nedeniyle lotus çiçeği, temizlik ve saflık sembolü olarak kabul edilir.
Lotus çiçeği, Asya mutfağında önemli bir bileşendir. Çiçek, yemeklerde, tatlılarda ve içeceklerde kullanılır. Hint mutfağındaki bir popüler yemek olan “lotus kökü” de lotus bitkisinin bir parçasıdır. Lotus kökü, vitaminler, mineraller ve lifler bakımından zengindir ve sağlıklı bir seçenek olarak kabul edilir.
Lotus Çiçeği Efsanesi
Yalnızca Budizm’de değil, aynı zamanda Brahminizm’de ve önceden eski Mısır dininde göze çarpan bir başka mistik simge de Lotus çiçeğiydi. Diğer ismiyle: (Nelumbospeciosum ya da Nilüfer Çiçeği)
Bu gelin çiçeğini andıran bir su bitkisidir. İri çiçekleri ve yaprakları suyun yüzeyine uzanır, kök gövdesi suyun altındaki çamurdadır ve çiçek ile yaprak sapları suyun içindedir. Bütün bunlardan simgesel bir anlam çıkartılmıştır. Çiçeğin kendi de bir mandala’ydı, yanifiziksel evreni simgeler.
Ortadaki dişilik organı, evrenin ortasında bulunduğu sanılan Meru Dağı’nı simgeliyordu. Onu çevreleyen erkek polen üreten kısmı ise dağları simgeliyordu. Taç yapraklar kıtalardı, dört kenarda dört iri yaprağın yanında daha küçük iki yaprak bunurdu, tıpkı Brahmin ve Budistlerin evren haritalarında olduğu gibi.
Çiçek, sularla simgelenen Kaos’tan doğan ruhsal düzendi. Mitolojideki benzeri, büyük anatanrıçaydı. Guatama ve diğer buddhalar, çoğunlukla lotus çiçeğinin üzerinde oturmmuş olarak resmedilir.
Brahmanın lotus çiçeğinin üzerinde doğmuş olarak gösterilir. Doğumundan sonra Osiris, lotus çiçeğinin üzerinde durmuştu. Tuhaftır ki, binlerce yıl boyunca Mısır’da saygı gösterilmesine ve bazı Mısırlılar için hala simgesel bir anlamı olmasına karşın, lotus çiçeği artık Mısır’da yetişmez!
Lotus Çiçeğinin Özellikleri
- Lotus çiçeği, diğer bitkilerin aksine su üzerinde yetişebilir. Bu nedenle, genellikle bataklık alanlarda veya göl kenarlarında görülür. Lotus çiçeği, köklerindeki hava cepleri sayesinde su üzerinde yüzebilir ve besinlerini su altından emebilir.
- Lotus çiçeği, Asya ülkelerinde çok önemli bir simge olarak kabul edilir. Hinduizm, Budizm ve Jainizm gibi dinlerde önemli bir yere sahiptir. Çoğu kez, zenginlik, saflık, ruhsal aydınlanma ve yeniden doğuş sembolü olarak kullanılır.
- Lotus çiçeği, kendini temizleyebilen tek çiçektir. Su üzerinde yetiştiği için, lotus yaprakları ve çiçekleri sürekli olarak suya maruz kalır. Ancak, suyu iterek kendini temizler ve kirleri uzaklaştırır. Bu nedenle, lotus çiçeği saflık sembolü olarak kabul edilir.
- Lotus çiçeği, birçok farklı renkte bulunabilir. En yaygın olanları beyaz ve pembe tonlarıdır. Ancak sarı, mavi, mor ve kırmızı tonları da mevcuttur.
- Lotus çiçeği yaprakları, hidrofobik özellik gösterir. Bu nedenle, su üzerinde yüzerken yapraklarında su birikintisi oluşmaz. Bunun yerine, suyu iterek yapraklarından uzaklaştırır. Bu özellik, lotus yapraklarının ve çiçeklerinin kirlenmesini engeller ve daha uzun süre temiz kalmasını sağlar.
Lotus çiçeği, tıbbi amaçlar için de kullanılır. Çiçeğin çeşitli tıbbi özellikleri vardır ve ayrıca doğal bir afrodizyak olarak da kabul edilir. Çiçeğin yaprakları ve kökleri ayrıca cilt hastalıklarının tedavisi için de kullanılır.
Lotus çiçeği, farklı renklerde bulunabilir. En yaygın olanları pembe, beyaz ve sarıdır. Çiçeğin yaprakları da genellikle büyük ve yeşildir. Lotus bitkisi, genellikle göletler ve göl gibi suların yakınında yetişir. Bitki, gölün dibine kök salar ve su yüzeyine kadar uzanan uzun sapları vardır.
Lotus bitkisi, genellikle sıcak ve nemli iklimlerde yetişir. Bu bitki, su yüzeyinde yükselen büyük yapraklara sahiptir. Lotus yaprakları, suyun üstünde yüzer ve yaprakların alt yüzeyinde küçük havalandırma delikleri bulunur. Bu delikler, su buharının yapraklardan kolayca geçmesine izin verir. Bu da yaprakların su yüzeyinde kalmasına ve bitkinin beslenmesine yardımcı olur.
Kaynaklar:
- DHARMA YAYINLARI, “Büyünün, Cadılığın ve Okültizmin Tarihi” (W. B. CROW), Çeviri : Fulya YAVUZ
